„Moje ciało wiedziało”, mówi jedna z bohaterek filmu Isabel Coixet („Życie ukryte w słowach”, „Moje życie beze mnie”). „Myślałam, że jestem bardzo dorosła, ale teraz, kiedy widzę siebie na nagraniach wideo, widzę po prostu piętnastoletnią dziewczynkę”.
Nagrań, także w samym filmie, jest sporo: bohaterki należały do nagradzanego zespołu La Inestable – prestiżowej szkoły teatralnej przy Teatre Municipal de l’Escorxador w Lleidzie (o ironio, „l’escorxador” to po katalońsku „rzeźnia” – nazwa instytucji nawiązuje do ubojni, która mieściła się wcześniej w tym samym budynku). Film opiera się na świadectwach przemocy seksualnej, która ciągnęła się przez lata, na scenie i poza nią. Charyzmatyczny pedagog Antonio Gómez stworzył niemal coś w rodzaju kultu, w którym przez lata wykorzystywał seksualnie swoje nastoletnie podopieczne. Bohaterki analizują zarówno swoje osobiste historie, jak i specyfikę szkoły artystycznej jako przestrzeni, w której łatwo niezauważalnie przekroczyć granice, nadużyć zaufania w relacji mentorskiej.