Hilma af Klint (1862-1944) była szwedzką malarką, wyprzedzającą Kandinsky’ego pionierką abstrakcjonizmu, skazaną na dekady niebytu i kurzu. Film zagłębia się w archiwa – w tym stosy notatników, które pozostawiła po sobie malarka – by zrekonstruować jej drogę artystyczną, od wczesnego zainteresowania botaniką, matematyką, astronomią i nawigacją (była córką kapitana), przez studia w Akademii Sztuk Pięknych i tradycyjną karierę ilustratorki i portrecistki, po fascynację spirytualizmem w artystycznych kręgach Sztokholmu i teozofią. Reżyserka Halina Dyrschka wpisuje malarkę w dwa główne konteksty – historię nauki, której Hilma af Klint stała się niespodziewaną kronikarką, i historię sztuki, w której się nie zmieściła. W losach jej spuścizny odbijają się wybiórcza logika obiegów sztuki i kaprysy rynku artystycznego. Ale też spełniona obietnica archiwalnych poszukiwań i nadzieja odzyskiwanego kobiecego dziedzictwa. (Klara Cykorz)