Historia teherańskiej rodziny opowiedziana za pomocą fotografii, materiałów archiwalnych, listów i głosów. Matka reżyserki wyszła za mąż za... fotografię jej ojca. Studiował radiologię w Szwajcarii – a dla kobiety małżeństwo było wówczas obowiązkowe, aby mogła przylecieć i zamieszkać w Europie. Z jej religijnymi wychowaniem, życie w obcym kulturowo kraju było wyzwaniem – grzech czaił się na każdym kroku. Ojciec pochodził z liberalnej i świeckiej rodziny. Był miłośnikiem kultury, sztuk pięknych i muzyki klasycznej. Matka nigdy nie rozumiała, jak mógł cenić obraz przedstawiający nagie ciała. Po narodzinach dziecka rodzina Firouzeh wraca do Teheranu, gdzie wkrótce wybucha rewolucja, która wywraca wszystko do góry nogami. Matka znajduje nową tożsamość i odkrywa ważną dla siebie przestrzeń: zostaje działaczką religijną, dyrektorką szkoły i przechodzi szkolenie wojskowe. Ojciec siedzi cicho na swoim ulubionym krześle w domu i słucha Bacha. Rodzina zostaje podzielona, co dla małej dziewczynki, przyszłej reżyserki jest trudne i bolesne. Film o tożsamości skonstruowanej poprzez irańską walkę między tradycją a modernizacją, w którym rodzinny dom staje się metaforą zmian i procesów w całym społeczeństwie.